عذر خواهی پدرانه

دلنوشته ای از پدرت ....93/8/23

سلام محمد جان ..سلام عزیز دلم 

فکر کنم آخرین بار ی که برایت نوشتم 4 ماهه پیش بود با چه ذوق و شوقی به خاطر آمدنت به دنیای خودمان با تو سخن میگفتم ...

اما امشب.......................................

امشب بعد از برگشتن از مهمانی تو مثل همیشه داخل ماشین خوابت برد ولی من تا چند ساعت پس از نیمه شب بیدار بودم و به تو فکر میکردم .....

امشب میخواهم از تو عذر خواهی کنم ...

ازتو عذرخواهی میکنم که تورا به دنیایی وارد کردیم که آنقدر شرایط زندگی برای همه سخت شده که همبازی برای تو کم شده و تو  مجبوری فقط با بزرگترها بازی  کنی و اونا هم اغلب تو و شیطنتاتو درک نمیکنن

از تو عذر خواهی میکنم تو را به دنیایی وارد کردیم که آدمها بجای اینکه بهم عشق بورزند و مهربانی کنند بهم حسد میورزند  و دوری میکنند...بجای اینکه با هم بخندند به هم میخندند،به جای صمیمیت و گذشت از هم تنفر و کینه دارند....دور هم جمع میشن ولی هرکس در دنیای خودش غرق است و هیچ حرف مشترکی وجود نداره

امشب وقتی تو با آن خلوص و پاکی کودکیت در میان ما میچرخیدی و به همه به یک اندازه توجه و مهربانی میکردی ..خیلی راحت با همه اخت میشدی ،بی هیچ بخل و کینه ای ..به تو حسادت میکردم و 

میگفتم کاش هممون همینطور بودیم

دوستت دارم ای عزیز ترینم